BETAPA UNIQNYA MANUSIA

Betapa uniqnya manusia kini, yang selalu minta kebahagiaan, keselamatan, kesejahteraan, kemenangan dlsb, padahal; Bila ia bahagia, tak hendak ia membahagiakan orang lain.. Bila ia selamat, tak hendak ia menyelamatkan orang lain.. Bila ia sejahtera, tak hendak ia mensejahterakan orang lain.. Bila ia menang, tak hendak ia memenangkan orang lain.. (Sepaling-paling jua cuma sebatas keluarga dan kawan dekatnya belaka.) Oh, kita terkadang, memang tak pandai bersyukur, apalagi hendak menebarkan energy kesyukuran itu kepada semesta kehidupan.. Walau hanya dalam bentuk doa dan harapan.. (apalagi dalam kebajikan yang terorganisir ). Wallahu alam.. *) Bersyukur, dalam rindu dan ikhtiar yang terbaik